Kilku producentów wymaga stosowania buforów, kilku pozwala budować instalacje bez bufora ale dodaje pewne obostrzenia.
Czym jest ten bufor ? Jest to zbiornik wody grzewczej wpięty do instalacji między pompą ciepła, a układem odbioru, czyli podłogówkom lub grzejnikami. Zbiornik ten ma pojemność zależną od mocy pompy, zakłada się ok 10-15L pojemności na 1kW mocy pompy ciepła. W praktyce występują zbiorniki o pojemnościach 100, 200, 300, 500L.
Co daje nam bufor ? Opór inwestorów w stosowaniu tego urządzenia jest zrozumiały, zajmuje ono sporo miejsca. Zbiornik o pojemności 200L ma wymiary ok 75cm średnicy i 150cm wysokości. Bufor działa jak sprzęgło, pozwala oddzielić część instalacji związaną z produkcją ciepła od tej odpowiadającej za jego wykorzystanie. Pozwala zmniejszyć częstotliwość włączeń pompy ciepła, która wprost przekłada się na jej żywotność. Śmiało można powiedzieć, że sprężarka pompy ciepła (najdroższy jej element) w układzie z buforem pożyje 5, a nawet 10 lat dłużej bez awarii i konieczności serwisowania. Dlaczego tak jest opiszemy w punkcie związanym z żywotnością pompy ciepła.
Uniknąć stosowania bufora można tylko w przypadku, gdy mamy pompy z inwerterem, czyli o regulowanej mocy (dotyczy przede wszystkim pomp ciepła powietrze/woda) lub gdy mamy instalację ogrzewania o dużej pojemności wodnej bez układu regulacji pozwalającego na odcięcie przepływu.
Pompa pracuje w długich cyklach pracy i podobnie jak kocioł stałopalny nie można jej tak bez problemowo wyłączyć w każdej chwili. W sytuacji gdy automatyka budynku zamknie przepływy lub głowice termostatyczne wyłączą grzejniki, porcja ciepłą, którą pompa już wytworzyła zostanie zmagazynowana w buforze, gdy nie ma bufora układ zacznie się przegrzewać i po wielu cyklach takiej pracy może doprowadzić do uszkodzenia głowicy sprężarki.
